مقدمه

سوزش معده (سوزش سر دل) بیماری ای است که به دلیل بازگشت اسیدهای در مری ایجاد می‌شود. علائم این بیماری شامل مشکلات بلع، سوزش در گلو، احساس مزه اسید در دهان و آروغ زدن است.

دستورالعمل‌ها:

1. از خوردن غذاهایی که منجر به سوزش معده (سوزش سر دل) می‌شوند خودداری کنید.بعضی از انواع رایج سوزش‌های معده به خاطر مواد غذایی مانند سیر، پیاز، ادویه، غذاهای اسیدی و همچنین مواد کافئین دار مانند شکلات و قهوه است. مواد غذایی دیگری نیز ممکن است موجب سوزش معده شوند، بنابراین در هنگام درد از خوردن این مواد خودداری کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا برای خود یک رژیم غذایی خاص داشته و از خوردن غذاهایی که موجب درد معده‌ی شما می‌شود خودداری کنید.

2. از خوردن داروهایی که به معده‌ی شما آسیب می‌زنند خودداری کنید.آسپرین یک دلیل شایع سوزش معده است.اگر مجبور به استفاده از این‌گونه داروها هستید، آنها را همراه با غذا و یا نوشیدنی مصرف کنید. این مواد معده شما را پر کرده و بعلاوه سوزش معده را کاهش می‌دهند.

3. وعده‌های غذایی کوچک‌تری بخورید. کمربندهای تنگ، باندهای کمر، و شکم پر، از دیگر عوامل سوزش معده هستند. خوردن وعده‌های غذایی در دفعات بیشتر و به مقدار کمتر از انباشته شدن مواد در معده شما جلوگیری می‌کند.

4. از نیروی جاذبه‌ی زمین برای بهبود خود استفاده کنید. اگر دچار سوزش معده شده‌اید، قرار گرفتن به حالت قائم کمک می‌کند تا اسید به معده‌ی شما بازگردد. خوابیدن با چند بالشت و هم چنین نخوابیدن بلافاصله بعد از غذا نیز به شما کمک خواهد کرد.

5. در صورت ادامه‌ی درد از داروهای ضد اسید معده استفاده کنید. داروهای زیادی وجود دارند که در صورت مصرف پیش از غذا از سوزش معده‌ی شما می‌کاهند. برای افرادی که از این شرایط رنج می‌برند، این یک درمان مفید است.

6. در صورتی که سوزش معده شما شدید بوده و یا بیش از دو یا سه بار در هفته تکرار شود، از مراقبت‌های پزشکی استفاده کنید. اگر سوزش معده‌ی شما با یک درد شدید، عرق کردن، درد در دست چپ همراه باشد، فوراً از مراقبت‌های پزشکی استفاده کنید، زیرا این موارد می‌تواند علائم سکته‌ی قلبی باشند.

منبع اینجا

Root                     Meaning                  Example

belli                          war                    rebellion

biblio                        book                   bibliography

bio                           life                      biology

مابقی لغات در ادامه ی مطالب

واکسیناسیون (تاریخچه ی جالب)

- بررسیهاي اولیه واکسیناسیون منجر به راهی به سوي ایمونولوژي گردیدند

اولین تلاشهاي گزارش شده به منظور القاي عمدي ایمنی در قرن پانزدهم توسط چینیهاو تركها صورت گرفت.

آنها تلاش کردند تا از آبله که در  30 درصد موارد کشنده بـود و درافراد بهبود یافته نیز تا آخر عمر بد شکلی به جاي

میگذاشت، پیشگیري کنند

گزارشات حاکی از آن هستند که پوستههاي خشـ ک شـده ناشـی از زخـم هـاي آبلـه در سوراخهاي بینی

استنشاق میشدند و یا در زخمهـاي کوچـک سـطح پوسـت ( روشـی کـه مایه کوبی نامیده میشود) وارد

میگردیدند، تا از این بیماري خطرنـاك جلـوگیري شـود .

 درسال 1718، خانم ماري ورتلی مونتاگو  Mary Wortley Mountagu همسر سفیر انگلسـتان در قسـطنتنیه اثـرات

مثبـت مایه کوبی بر روي جمعیتهاي بومی ترکیه را مشاهده نمود و این روش را بر روي فرزندان خود انجام داد.

در سال 1798 ادوارد جنر(پزشک انگلیسـی ) پیشـرفت بزرگـی را در ایجـاد عمدي مصونیت به وجود آورد.

با در نظر داشتن این واقعیت که دختران شیردوش مبتلا به بیماري خفیف آبلۀ گاوي، در برابر بیماري شدیدتر آبله

مصون میشدند، جنر استنباط کـرد که تزریق مایع پوستول آبلۀ گاوي به افراد، میتواند موجب مصـونیت آنهـا در برابـر

آبلـه شود. جهت آزمودن این فرضیه ، وي یک پسر 8 ساله را با مایع پوستول آبلۀ گـاوي تلقـیح نمود و سپس عمداً

بچه را با آبلۀ انسانی آلوده ساخت. چنان که پیشبینی میشد، بچـه بـه آبله مبتلا نشد.

روش جنر در تلقیح آبله گاوي جهت حفاظت در برابر آبله انسانی ، به سـرعت در سـرتاسر اروپا گسترش یافت.

با این حال، نزدیک به صد سال قبل، از چنـین روشـی بـراي سـایر بیماريها استفاده میشد.

همانند اغلب وقایعی که در علوم رخ میدهـد، خـوش شانسـی بـه همراه مشاهدات دقیق و هوشمندانه منجر به

پیشرفت ایمونولوژي (مثـل معرفـی ایمنـی دربرابر وبا) گردید.

لویی پاستور موفق شد باکتري عامل وباي ماکیان را کشت دهد. نقش ایـن باکتري هنگامی اثبات شد

که جوجه هاي تلقیح شده با محیط کشت این باکتري، دچار وبـاي کشنده شدند. وي پس از بازگشت از تعطیلات

تابستانی، محیط کشت کهنۀ بـاکتري را بـه چند جوجه تلقیح نمود.جوجهها مریض شدند و پاستور شگفتزده شد

که چـرا آنهـا بهبـود یافتند.

سپس پاستور محیط کشت تازهاي از باکتري تهیه کرد تا آن را به جوجههـاي  سـالم تزریق کند؛ چنان که در

داستان آورده شده، به کارگیري جوجه ها محدودیتهـایی داشـت، بنابراین او از جوجه هایی استفاده کرد که

قبلاًمورد تزریق قـرار گرفتـه بـود . بـه طـور غیـرمنتظره، جوجه ها در برابر بیماري ایمن شده بودند.

پاستور اثبات کـرد کـه بـا کهنـه شـدن کشت، قدرت بیماريزایی پاتوژن کاهش مییابد، به گونهاي که میتوان

سویههـاي تخفیـف حدت یافته را به منظور مصونیت از بیماري به بدن تزریق کرد.

او این سـویه هـاي ضـعیف شده را واکسن نامید (از واژة لاتین Vacca به معنی گاو) که در تأیید و به افتخار عمل

جنـردر تلقیح آبلۀ گاوي بود.

پاستور این یافته ها را در مورد سایر بیماريها بسط داد تـا ایـن کـه اثبـات نمـود امکـان تضعیف یک پاتوژن و تزریق آن

به عنوان واکسن وجود دارد.این بررسیها نقطۀ آغاز رشته ایمونولوژي بودند.

 در سـال 1885، پاسـتور اولـین واکسـن انسانی خود را به یک پسر بچه که توسط یک سگ هار گاز گرفته شـده

بـود تزریـق کـرد .

این پسر بچه که جوزف میستر نام داشت، توسط یک سري از ویروسهاي هاري تضعیف شده، تلقیح گردید،

او زنده ماند و پس از آن به عنوان متولی مؤسسه پاستور لقب گرفت.

منبع:خلاصه ای از کتاب ایمونولوژی کوبای

نوشته شده توسط وبلاگ:Two.r98.ir